Jesień na Bagnach Biebrzańskich

19.11.2018

Biebrzański Park Narodowy został utworzony na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1993 roku jako 18-ty z kolei polski park narodowy. Obecnie, spośród 23 polskich parków narodowych BbPN jest największym parkiem narodowym i jednym z większych w Europie.

Najcenniejsze walory Parku to szeroka dolina mającej charakter naturalny silnie meandrującej rzeki Biebrzy, z największym zespołem torfowisk w Polsce, zwanych Bagnami Biebrzańskimi. Wraz z unikatową mozaiką i strefowością siedlisk mokradłowych, a także ekstensywnym rolnictwem zachowały się tu rzadkie, zagrożone i ginące w kraju i Europie gatunki roślin, ptaków i innych zwierząt. Charakterystyczne dla Biebrzańskiego Parku Narodowego są również rozległe krajobrazy, ekosystemy i siedliska, które gdzie indziej zostały już bezpowrotnie zniszczone, w wyniku melioracji, osuszania bagien i torfowisk.

Trasa: Gugny - Barwik (szlak okresowo bardzo trudny) 9,5 km

„Barwik” jest idealnym miejscem dla wszystkich miłośników natury, którzy na równi z pięknymi widokami i dzikimi zwierzętami lubują się w długich pieszych wycieczkach.

"Scieżka prowadzi przez suchy bór sosnowy, aby później przejść w podmokłe lasy i turzycowiska. Dalej idzie się usypaną pośród mokradeł groblą. Po ok 1 km od parkingu dochodzimy do platformy obserwacyjnej, z której można obserwować ptaki bekasowate: dubelty, bekasiki, kszyki. Przy platformie znajduje się tablica opisująca wszystkie gatunki. Idąc dalej mijamy kolejne tablice informacyjne z opisami i zdjęciami tutejszej flory i fauny, a także siedlisk. Idąc dalej dochodzimy do lekkiego wzniesienia otoczonego sosnami i świerkami, gdzie pośród drzew na wapiennym wyniesieniu stoi wieża widokowa. Widok z wieży rożciąga się na całe bagna. Na horyzoncie patrząc na zachód widać zabudowania i wieże kościoła we wsi Łoje. Czesto z wieży można zobaczyć żerujące łosie, czaple białe i polujące orliki. Jesienią jest również szansa zobaczyć jelenie. Jesiennym popołudniem wieża stanowi dobry punkt do nasłuchiwania bukowiska i rykowiska. Idąc prosto ze schodków mijamy kawałek młodnika i dochodzimy do mostku na rzece Kosódka. Idąc dalej w lewo można kontynuować szlak Barwik – Gugny (ok. 9,5 km) jednak wiosną i jesienią jest to dość trudny szlak, a przy wysokim poziomie wody bardzo trudny, bagna wciągają ponad kolana". https://naszabiebrza.wordpress.com/mie…/carska-droga/barwik/

W wędrówce uczestniczyły 22 osoby.

Naszym przewodnikiem był Pan Przemysław Mydliński z Biebrzańskiego Parku Narodowego.